Ferrarirood

De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Onze Margriet heeft haar rijbewijs gehaald! En ook al woont ze in Utrecht, haar eerste auto komt vanzelf uit Urk. Mijn vader had nog wat moois staan. Ferrarirood, 500 euro, apk, verse olie, the works. Samen met co-piloot Sammy kwam ze de aanwinst vanochtend trots laten zien. Nagele was de stapsteen naar de plotseling toch wel veraf gelegen Domstad. Nadat ik een poging had gedaan om haar rijkriebels weg te masseren met wat verhalen over mijn eerste rij-ervaringen, stapte ze in. Kinderen voor het raam, druk zwaaiend. De auto gaf een zucht, sloeg af, pruttelde, sloeg af, met achter het raam een steeds zenuwachtiger Margriet. De kinderarmen bleven zwaaien, half lam. En Margriet maar proberen om weg te rijden. 'Mama', zei Anne-Grethe toen vol mededogen. 'Als ze hier vanavond nog staan, mogen ze van mij blijven slapen.'

Eigenwijze bril

Gisteren verjaardag. Een oudere jongere was voor de tweede keer achttien geworden. Voor de kinderen is een huiskamer vol volk steevast het sein voor een verkleedfeest en bijbehorende chaos. De vloerbedekking was niet meer zichtbaar in de slaapkamer van Anne-Grethe en Michal. Net als de bezoekende kids droegen ze de vreemdste combinaties. Dat alles nog los van de staart die Anne-Grethe 48 uur aan één stuk droeg. Ze was een kat. Gisteravond werd alles puffend en steunend weer opgeruimd, zodat alle prinsessenjurken, hoeden en accessoires weer keurig in de kast liggen. Behalve dan deze zonnebril. Herstel: bril. Want volgens Michal is het geen zonnebril, maar een bril. Wel een hele coole bril trouwens, want ze ging er steeds weer een soort Engels van praten en ze keek er nog eigenwijzer bij dan ze doorgaans doet. Wat precies de reden was voor haar nieuwe modegril, bleef een beetje vaag. Iets met een ander meisje. Ook de juf kwam er niet achter.
-'Heb je een zonnebril op omdat je hoopt dat het mooi weer wordt, Michal?'
-'Het is een bril, juf'

De Tent

De afgelopen weken stonden in het teken van De Tent. We willen deze zomer kamperen, vandaar. En omdat we wel een tent hebben, maar dan één met een opzettijd van anderhalf uur (met onze handigheid) en na één nacht Friesland al één gespleten tentstok, ging ik op zoek naar een alternatief. Het werd een 'Instant Coleman'. Instant inderdaad: het verschil tussen home made soep en Cup-a-Soup, in tijd dan. De tent is vreemd genoeg alleen in de VS te koop en dat leidde mij naar een spannende tocht door de virtuele, commerciële wereld. De tent bleek volgens Google het goedkoopst bij Outdoor Joy Toys, een webshop. Omdat die niet 'shipt' naar Europa, moest ik mijn bestelling plaatsen via American Shopper. Die bestookte mij twee weken lang met status-updates en droeg de klus toen over aan DHL. Wat volgde was een bloedstollende track- en tracetocht, die ik via mijn code op de minuut kon volgen. Gisteren ging de bel en was De Doos gearriveerd na een reis vanuit China, via Kansas, Arizona, California, Cincinnati, Engeland, Brussel en Amsterdam. Ontroerd pakte ik De Tent uit, waarna Anne-Grethe zich op De Doos stortte. Pardon, in De Doos.

Tip: De Ontdekhoek

Nee, ik krijg er niets voor, maar ik ga toch even onbeschaamd reclame maken voor De Ontdekhoek in Zwolle. Het is een doe-centrum voor kids van 4 tot en met 14 jaar (denk: Nemo of Nieuw Land). Gewoon gevestigd in één van de gebouwen van Hogeschool Windesheim. Tientje entree en de kinderen zeker drie uur zoet. Ik was er zaterdag met Anne-Grethe, aangezien Noëlle (weekendje Schiermonnikoog) en Michal (logeren) uitbesteed waren. Een heerlijk middagje quality time. Dijkjes bouwen, bruggen construeren, chips bakken, zandtovenaar spelen, zeep maken, met een ganzenveer schrijven, een knikkerbaan bouwen, 4-op-een-rij-3D-spelen en ga zo nog maar even door. Wat een genot. Ook voor papa's, die via bordjes vermaand werden: 'Wel meedoen, niet voordoen!'.