vrijdag 20 december 2013

Christine, het eerste jaar in tweets

Op deze weblog was 't het afgelopen jaar erg rustig. Maar mijn Twittervolgers weten dat daar nauwgezet verslag werd gedaan van het eerste levensjaar van onze dochter Christine. Alle hoogtepunten en een enkel, geurig, dieptepunt. Hieronder alle tweets op een rij.



















































































































































































































































































































zondag 30 december 2012

Christine!

Het leuke aan mijn weblog vind ik de mogelijkheid om terug in de tijd te gaan. Herinneringen zijn daarvoor volstrekt ongeschikt. Je herinnert je zaken bijna altijd verkeerd, of gewoon helemaal niet. Daarom heeft het waarde om nu dingen op te schrijven die nu nog volstrekt vanzelfsprekend zijn. Dat Christine bijvoorbeeld geboren werd nadat haar moeder een week met weeën rondliep. Dat het vrijdagmiddag 21-12 allemaal pas goed op gang kwam en toen ruim twee uur duurde voordat ze geboren werd. Dat Christine bijna 8 pond zwaar was en beresterk. Ze tilde meteen haar hoofd op om te checken waar ze nu toch weer was beland. Op slag vergaten we ons voornemen om haar streng toe te spreken vanwege dat domme, zinloze en uiterst pijnlijke getrap in moeders buik. In de dagen die volgden, ontpopte Christine zich tot een gulzig, tevreden, snelgroeiend wezen. En slapen dat ze kan. 'Je zou haar bijna gaan missen, zoveel ligt ze op bed', zei ik vanochtend, wetend dat het met baby's ook zo weer anders kan zijn. Ook het vermelden waard: de 3 grote zussen zijn erg trots. En geen spoor van vreemd gedrag om een (vermeend) gebrek aan aandacht op te heffen. De geboorte kwam trouwens op precies het juiste moment, want door alle feestdagen kan ik nu bijna constant thuis zijn.

Waar blijft die blog?

Schoonvader aan de telefoon. Waar of de blog over onze Christine blijft. Hij heeft natuurlijk helemaal gelijk. Er waren tijden dat ik op deze plaats elke bijzondere uiting van ons kroost terstond wereldkundig meemaakte. En dan zou ik bij de geboorte van nummer vier verstek laten gaan? Dat kan natuurlijk niet en dat zal me op een dag ook stevig ingewreven worden, vrees ik. Verzachtende omstandigheid is dat ik via Twitter al heel veel aandacht aan onze spruit heb geschonken. Op vrijdag 21-12-12 werd haar komst na precies 45 minuten wereldkundig gemaakt via dit medium. En daarna kwam er elke dag een verse foto. De vraag is nu of (en wanneer) ik daarmee weer ga ophouden. 'We moeten nu al op Twitter om onze kleinkinderen te zien', meldt schoonvader schamper aan zijn wederhelft, die zich ook al verontwaardigd aan de andere kant van de lijn blijkt te bevinden. Toch evengoed maar even een link. Klik hier voor mijn twitterberichten. Dan beloof ik dat ik ook op deze weblog verslag blijf doen.

vrijdag 7 december 2012

MONO (2)


Ze speelden slechts vijf nummers (evengoed 55 minuten concert). En van die vijf waren er drie waarvan ik had gehoopt dat zij ze niet zouden spelen. En het publiek was festivalpubliek dus anders dan het ademloze publiek destijds in Hamburg. Toch was mijn tweede MONO-concert, vorige week in Utrecht, opnieuw een bijzondere ervaring. Deze vier Japanners hebben de afgelopen jaren heel bijzondere knopjes in mijn psyche weten te vinden. Zo is er het knopje waarop ze drukken als ze een concert beginnen met Ashes in the Snow. Dan staan de tranen in mijn ogen en heb ik kippenvel van mijn kop tot mijn staart. En dan is er Tamaki Kunishi, de enige vrouw in dit gezelschap. Bijna 43 jaar oud is ze. Mager als een lat en wallen als zandbanken onder haar ogen. Maar ze is de baas van het hele spul. Geruisloos varieert ze tussen basgitaar, piano en glockenspiel en ze regeert iedereen met haar ogen. Inmiddels touren ze door Engeland en daarna Azië, Zuid-Amerika en Zuid-Europa. Dat ze maar snel weer in de buurt mogen komen.

Wee(tje)?

Twee keer nu vertrok Nelly's gezicht plotseling 's avonds. 'Dat leek wel een wee...' Van de schrik rees ik op uit de bank. Koffie zetten, een beetje rommel opruimen, telefoon aan de oplader en nog even poepen. Je weet maar nooit hoe lang de nacht wordt immers. Maar beide keren was het vals alarm. En dus blijft het grote wachten op ons vierde wonder aanhouden. En net zoals ik me nu eigenlijk niet echt kan voorstellen dat we straks ineens een baby hebben, zo kunnen we ons straks waarschijnlijk niet meer inbeelden hoe het zonder haar was.

vrijdag 23 november 2012

Award

Dieter (een medeblogger uit Duitsland) heeft me een award gegeven. Danke schön daarvoor. Er gaat een wereld voor me open, want ik had nog nooit van het fenomeen gehoord, maar goed, het betekent dat ik nu een serie vragen mag beantwoorden en op mijn beurt andere bloggers mag nomineren. Hier gaat 'ie.


Dit zijn de regels:

1. Vertel 11 dingen over jezelf
2. Beantwoord de 11 vragen, die aan je gesteld worden
3. Maak 11 nieuwe vragen.
4. Kies 11 bloggers met minder dan 200 volgers en stuur hen dit Award
5. Laat het hen weten
6. Bedank de persoon, van wij jij de nominatie kreeg. 


Vertel 11 dingen over jezelf: 
Ik ben geboren op een voormalig eiland. Ik woon nu op de voormalige bodem van de zee. Ik vind Duitsland een leuker land dan Nederland. Toch ben ik met voetballen altijd voor Oranje. Op school haalde ik zeer slechte cijfers voor Duits. Toch babbel ik in Duitse supermarkten altijd vrijuit tegen winkelpersoneel. Ik slik alleen wel de naamvallen in, omdat ik nog steeds geen enkel idee heb hoe die werken. Duits bier vind ik top. Duitse wijn niet. Ik vind het grappig om Arjan Robben op zijn Duits te zeggen. Klaas Jan Huntelaar klinkt juist niet grappig.

Beantwoord 11 vragen:

1. ben je ooit in Duitsland geweest ? 
ja, zo vaak dat ik de tel allang kwijt ben
2. begrijp je een beetje de Duitse taal ?
redelijk goed
3. Duitsers praten in Nederland alleen Duits – vind je dit goed ? 
ik vind dat geen probleem
4.  eet je graag het nationaale eten in Nederland - frikandel speciaal ? 
nee, jij wel?
5. voetbal-wetstrijden tussen Nederland en Duitsland – vind je die bijzonder emotioneel ?         
ja, maar niet meer zo erg als in 1988
6. ga je met de caravaan in vakantie ? (dit is waarscheinlijk een vooroordeel in Duitsland)
nee, we hebben diverse keren een huisje geboekt: Sauerland, Eiffel en Beieren. Ook een keer een hotel in Hamburg.
7. ik vind Niederlandse bieren als Heineken of Amstel afschuwelijk – uw ook ?
Ik krijg ze wel naar binnen, maar eerlijk is eerlijk: Duitse bieren zijn echt lekkerder en Belgische bieren ook 
8. ik houd van Nederlands-talige muziek – bijvoorbeeld Boudewijn de Groot. Welke Nederlands-talige muziek hoor je graag ?
De meeste NL-talige muziek vind ik niet zo mooi. Boudewijn de Groot weer wel.  
9. ik heb Nederland leren kennen plat als een plank – vind je dit zaai ?
ja, best wel
10. wij zijn op stoffenmarkten in Nederland geweest – zijn in uw buurt ook zo kleurrijke en mooie markten (niet alleen stoffenmarkten) ?
in onze buurt zijn alleen reguliere markten
11. Duitsers kopen graag in Nederland, bijvoorbeeld Venlo of Maastricht – koop u ook in Duitsland ?
jazeker, Duitse supermarkten zijn fantastisch, maar het is vanaf ons huis minimaal anderhalf uur rijden, dus we komen er niet zo vaak.



11 nieuwe vragen

1. Ben je wel eens op Urk geweest?
2. Schaken of dammen?
3. Wat is je favoriete boek?
4. Wat heb je leren eten?
5. Wat is je favoriete website?
6. Welk historisch figuur zou je graag eens spreken?
7. Lidl of AH?
8. Als je 100 km verderop moest gaan wonen, waar zou dat dan zijn?
9. Met wie word je het vaakst verward?
10. Haardvuur of tv?
11. Wat was de leukste reactie die je ooit op je weblog kreeg?


Ik nomineer:
Super-oldies
Boekenstek
Berichten v/h moederfront
Valhalla
Hollandse klei
Anderson cottage
Ons gezin
Schuurman
Spil van het gezin
Love for books
Aritha