zondag 30 december 2012

Christine!

Het leuke aan mijn weblog vind ik de mogelijkheid om terug in de tijd te gaan. Herinneringen zijn daarvoor volstrekt ongeschikt. Je herinnert je zaken bijna altijd verkeerd, of gewoon helemaal niet. Daarom heeft het waarde om nu dingen op te schrijven die nu nog volstrekt vanzelfsprekend zijn. Dat Christine bijvoorbeeld geboren werd nadat haar moeder een week met weeën rondliep. Dat het vrijdagmiddag 21-12 allemaal pas goed op gang kwam en toen ruim twee uur duurde voordat ze geboren werd. Dat Christine bijna 8 pond zwaar was en beresterk. Ze tilde meteen haar hoofd op om te checken waar ze nu toch weer was beland. Op slag vergaten we ons voornemen om haar streng toe te spreken vanwege dat domme, zinloze en uiterst pijnlijke getrap in moeders buik. In de dagen die volgden, ontpopte Christine zich tot een gulzig, tevreden, snelgroeiend wezen. En slapen dat ze kan. 'Je zou haar bijna gaan missen, zoveel ligt ze op bed', zei ik vanochtend, wetend dat het met baby's ook zo weer anders kan zijn. Ook het vermelden waard: de 3 grote zussen zijn erg trots. En geen spoor van vreemd gedrag om een (vermeend) gebrek aan aandacht op te heffen. De geboorte kwam trouwens op precies het juiste moment, want door alle feestdagen kan ik nu bijna constant thuis zijn.

Geen opmerkingen: