Hafsbadina. Kabaan. Betoeter. Voor Noëlle, Nelly en mij tot voor kort doodnormale woorden, gevormd door iemand die verwoede pogingen doet om tegelijkertijd de taal en het spreken machtig te worden. Ongeveer zoals oermensen heel lang geleden met keelklanken probeerden duidelijk te maken wat ze bedoelden. En precies zoals talen zich sinds Babel hebben ontwikkeld. Door verkeerd nazeggen, klanken inslikken, te lui zijn om duidelijk te spreken, afkappen en verfraaien. Een heel geleidelijk proces. Voor wat Noëlle's taalontwikkeling betreft gaat die vlieger van geleidelijkheid trouwens niet op. Bovenstaande woorden spreekt ze inmiddels feilloos uit en als wij nog eens de oude uitspraak in onze mond nemen worden we meewarig aangekeken. Is het trouwens duidelijk wat de drie woorden aan het begin van deze post betekenen? De eerste is meestal zoek. De tweede is krom en alleen Mart Bolle weet waarom. De derde, daar zit je nu achter. Voor dat ding heb ik trouwens nog een leuke link voor: Musicovery.
1 opmerking:
Wat dacht je van "Kalika, bela,
loeloe of biege" om er maar eens een paar te noemen.
Toch is het met Jelle later ook wel goed gekomen, in ieder geval met het spreken en schrijven.
Een reactie posten