Nog zo één

Hé, ik hier? Wat een verrassing. Het zou eens tijd worden ook. Ik ben al bijna negen maanden en dan ligt het moment van mijn geboorte dus precies op de helft van de tijd tussen het heden en de dag dat mijn papa en mama... Affijn. Jullie merken dat ik dit helemaal niet zelf schrijf, maar gewoon mijn papa. Die kwam deze foto tegen middenin de fotoreportage van onze dubbelnamige op de peuterschool en toen dacht hij: verhip, ik heb nóg zo'n mooie. Leuk hè, van die ouwe. En dan te bedenken dat ik hier nog lang niet op mijn mooist kijk.