Bjoetie

Haar middenspel is niet zo sterk, maar ze kan een heel behoorlijke opening en een venijnige matvoering op het schaakbord toveren. Zaterdag wordt ze acht jaar en ze vindt haar leven volgens mij knap gecompliceerd. C-diploma halen, tafels leren, beugel dragen. Het is allemaal niet niks. En dan heeft ze ook nog een neef die volkomen verslaafd is geraakt aan Runescape. Hij heeft twee laptops geritseld en speelt bij voorkeur zij aan zij met Noëlle. Anders loopt de telefoonrekening zo op. Als ze na een lange dag moe maar voldaan in bed ploft, wijst ze papa nog even subtiel op zijn taken: ,,Aan de deur hangt een draaibordje. Dat staat nu op plies knok en als ik straks slaap moet je dat omdraaien op bjoetie sleping." Wat moet het heerlijk wezen om bijna acht te zijn.

Snel, sneller snelstschaken

Een snelschaaktoernooi bracht me gisteravond weer eens terug bij de schaakclub. Vroeger zat ik daar elke week een hele avond te zweten op één partij. Tegenwoordig schaak ik op de gekste momenten via Live Chess. Korte potjes vaak: 3 of 5 minuten bedenktijd per speler. Je speelt dan vooral op gevoel, hebt geen tijd om stellingen diepgaand te analyseren en wint vaak doordat je opponent geen tijd meer over heeft. Gisteren werd ik eerst genadeloos afgeslacht door één van de clubtoppers, maar kon ik even later in de B-poule toch nog leuke partijtjes afwerken. Over de hele avond zes gewonnen en vier verloren. Ik was dik tevreden. Maar vraag niet hoe ik na dik drie uur schaken in bed lag. De lopers en paarden bleven maar heen en weer vliegen. Live Chess kan ik trouwens iedereen aanraden. Het is gratis en je speelt altijd tegen iemand van ongeveer je eigen niveau. Je moet wel de spelregels kennen natuurlijk, maar ook daar biedt internet uitkomst.

Droomhorror

Na plassen, poetsen, pyjama aandoen, Jip en Janneke lezen en gebedjes opzeggen, kent het avondritueel al enige tijd een extra onderdeel: papa moet dan uitgebreid bidden voor mooie dromen. Hij moet dan opnoemen waar Michal en Anne-Grethe wel en juist niet van willen dromen. De lijst wordt elke keer langer: niet van enge mensen, mannen, kinderen, bijen, slangen, wespen, spinnen, leeuwen, tijgers, beren, muggen en nog zo wat andere dieren. Vannacht schoot Anne-Grethe weer eens huilend wakker: er was in dromenland iets voorgevallen met een vervelend kind. Nasnikkend kroop ze tussen ons in. Gelukkig begon ze geen kritisch theologisch debat over onverhoorde gebeden. Sterker nog: ze vond het tijd voor een extra gebedje. Papa deed het graag en besefte op dat moment dat hij zojuist ook uit een enge droom was gewekt: iets met een vieze rat in een ziekenhuis. Dankbaar vleide hij zich tegen zijn inmiddels volledig tot rust gekomen kleuterdochtertje aan en sliep vredig verder.

V-as-t

Het is weer vastentijd. Nelly en ik draaien tot aan Pasen enkele activiteiten op een laag pitje: tv-kijken, vlees eten, snacken, snoepen en alcohol drinken. De zondagen tellen, naar goed rooms gebruik, niet mee als vastendag. Voornemens om alle extra tijd op te vullen zijn er genoeg. Zo ligt er nog een stapel halfuitgelezen boeken. En ik wil me weer eens grondig bezinnen, al weet ik eigenlijk nog niet precies waarop. De ervaring leert bovendien dat de eerste vastendagen altijd een beetje onwennig zijn. Tegen Pasen loopt het dan als een trein en vraag je je serieus af waarom je niet altijd vast, om dan toch maar weer met een biertje op de bank voor de tv neer te ploffen.

Onbekend en bemind

Zaterdagavond met broer naar Ekko geweest, in Utrecht. We zagen een zeer sterk concert van Suimasen, een band uit Eindhoven. Nog geen honderd man publiek stond er om het kleine podium. Enerzijds is het fantastisch dat je zulke klassemuziek in zo´n knusse setting live kunt horen. Aan de andere kant een schande. Zijn er nog meer van zulke totaal onderschatte of vergeten Nederlandse bandjes? Nou en of! Luister maar eens:

35007, 7 Zuma 7, Celestial Season, This Beautiful Mess en vooruit, omdat ze zo schandelijk vergeten zijn, nog een keer 35007.