Lief

We zijn in het bezit van uitzonderlijk lieve kinderen. Dat zeggen wij niet, maar dat zegt niemand minder dan Nicolaas van Myra en dat is een heilige, dus die liegt niet. De beste man heeft zich de laatste weken, samen met zijn knechten, al twee keer in het holst van de nacht door onze schoorsteen gewurmd. En hij schijnt voornemens om dat binnenkort nog een keer te doen. Afgelopen zaterdag bracht hij zelfs op klaarlichte dag een bezoek aan Nagele en volgende week komt hij op mijn werk langs. En dan vindt hij het ook nog nodig om cadeaus bij de grootouders te droppen. Affijn, op het gebied van straffen en belonen hebben wij voorlopig dus geen poot om op te staan.

Plaat van het jaar, echt!

De tijd dat ik elke twee weken de OOR naploos om volledig op de hoogte te blijven van de laatste ontdekkingen op muziekgebied, liggen lichtjaren achter me. De opwinding van een nieuw bandje ontdekken was leuk voor toen. Tenminste. Tot Spotify. Via oude bekenden als Mogwai en Explosions in the Sky belandde ik bij Mono, Eluvium, Ludovico Einaudi en pg.lost. Broer JW moet niet zoveel hebben van muziek via het net (iets met frequenties, een lang verhaal). Hij ontdekt bandjes nog 'the old fashioned way'. En zo belandde ik onlangs in de Melkweg, waar we samen met 100 man en een paardenkop onder anderen People Get Ready zagen optreden, een Nederlandse band. Hun eerste cd is net uit en die is zo ongelofelijk goed. Wat mij betreft de beste plaat van dit jaar. En dat zeg ik niet omdat ze nu nog niet wereldberoemd zijn. Ook niet omdat ze in plaats van aan de drugs in de Heer zijn. Leuk trouwens dat die ook al gewoon via Spotify te beluisteren is, maar laat JW dat niet horen.

Anne-Grethepiet

Mooie vader-dochter- momenten afgelopen zaterdag- middag. Anne-Grethe en ik gingen naar de film in Emmeloord. Sinterklaas en het Pakjesmysterie om precies te zijn. Anderhalf uur was mijn lekkere meid druk met de bioscoopstoel neerklappen, het kinderzitje verschuiven, de bioscoopstoel opklappen, popcorn eten, de belachelijk grote beker ranja leegdrinken, naar de wc gaan (vier keer!), allerhande vragen stellen, chocomel drinken, allerhande opmerkingen maken en uiteindelijk knus op mijn schoot kruipen. Kortom: ze genoot. Tot mijn stomme verbazing vertelde ze de film na afloop trouwens moeiteloos na.

Ha die Hanna

De buik der buiken is niet meer. Snaor Corrie beviel vorige week donderdag in alle vroegte van haar tweede dochter: Janneke Hananja, roepnaam Hanna. Nog diezelfde nacht ging bij ons de telefoon en precies 15 minuten later stond Nelly op de Lijkant aan het kraambed. Diezelfde dag nog keek ook ome Jelle even om het hoekje, maar kon hij er natuurlijk naar fluiten dat het hij het achtste Ten Napel-kleinkind mocht vasthouden. Zondagmiddag had hij meer geluk. Greet vat het tot nog toe allemaal sportief op.