Cryptografisch genoegen

Het is elk jaar weer een sardonisch genoegen. Terwijl ik geniet van de rust rondom de feestdagen, bijt half Urk de tanden stuk op mijn achternamencryptogram uit de Eindejaarskrant. Ik maakte de puzzel afgelopen najaar voor de derde keer en ik hoop dat ik er in 2011 en 2012 nog twee kan maken. Daarna zijn de Urker namen op. Mensen klampen me deze dagen aan. De één glundert en dan weet je meteen dat die alle namen gevonden heeft. Maar vaak hebben mensen iets van lichte wanhoop in hun blik. Dan missen ze er nog een paar. Leuk ook als ze dan opperen dat er fouten in zitten. En dan op slinkse wijze proberen om de antwoorden te krijgen. Die geef ik niet, voor hun eigen bestwil. Want het verwerven van de zaak is het eind van dit vermaak. Mensen geven me ook complimenten, zeggen dat de puzzel zo knap gemaakt is. Maar geloof me: dit kreng oplossen is vele malen moeilijker dan 'm maken. Sterkte voor wie nog ploetert, in de eerste week van 2011 staan de antwoorden in de krant.

Kerst

Twee super- biologische Friese megakippen. Een pond gerookt biospek. 'A christmas carol' van Charles Dickens in het Engels (50 ct. bij Het Goed!). Een dode haas. Genoeg chocolademelk voor een weeshuis. Een kerstblouse uit de uitverkoop bij Leendertjen. De kerstspecial van The Office (uit ons dvd-archief). Wijn, bier en een bodempje Jim Beam. Dikke NRC. Dubbeldik Urkerland. Allerhande spul voor op toastjes en een berg ingrediënten, die tussen nu en morgenmiddag omgetoverd moet worden tot een uitgebreid voorgerecht voor 15 personen. Wat kan een kind in een kribbe wat teweeg brengen! Door alle drukte zou je toch bijna vergeten om in de kerststemming te komen. Gelukkig had ik afgelopen maandagavond het voorrecht om de kerstviering van 't Scheepke mee te maken. Voor iedereen die behoefte heeft aan meer échte kerst, hier een stukje inspiratie. En vooruit, ook nog een paar (oldskool) preken.

mp3-keuzes enzo

Noëlle heeft een paar drukke dagen achter de rug. Gisteravond was de uitvoering van haar musicalgroep tijdens Kerst in Oud Kampen. Ondanks dat ze zich ziek voelde, deed ze erg haar best. Daarbij wordt ze al enkele dagen gekweld door de vraag welke mp3-speler ze moet kiezen. De grote (800 liedjes) of de kleine (500). Donderdagavond moest ze tijdens de kerstviering van school een flink stuk tekst voorlezen. Dat deed ze keurig op toon en zonder een spoor van zenuwen. Die kriebels waren er trouwens wel degelijk en dat het haar niet onberoerd had gelaten, bleek 's nachts. Noëlle praat wel vaker in haar slaap, maar deze keer deed ze het keurig op toon, alsof ze nog steeds een kerk vol kinderen en ouders toesprak. 's Ochtends riep ik haar. Ze antwoordde met: 'Papa, het wordt de kleine mp3.'

Lopen!

Als je zoals ik hele dagen achter een bureau zit, plof je 's avonds uitgeteld op de bank. Fout dus. Die vermoeidheid zit in je hoofd. Het is juist wijs om in beweging te komen. Daarom probeer ik de laatste tijd elke avond een flink stuk te wandelen. Bij voorkeur op Urk, maar ook wel in Nagele. Ik heb een vaste route van vier kilometer en dan heb je ongeveer elk huis van het dorp gezien. Soms lukt het me om Noëlle mee te krijgen. Ze gaat dan stampvoetend van ergernis mee en komt huppelend terug. In het half uurtje lopen hebben we dan de mooiste gesprekken gevoerd. Meestal loop ik alleen. Twee dingen vallen me op. In de eerste plaats hoe weinig andere mensen een wandeling maken. En in de tweede plaats hoeveel er met licht geopende mond voor de tv zitten. Het wordt eng als je er langer over nadenkt. Van alle dingen die je na een drukke dag werken kunt doen, kiest 90 procent er volkomen vrijwillig voor om wezenloos naar een scherm te staren. Ga toch wandelen!