Paasbest

Het waren heerlijke paasdagen. Het begon zondag in een goed gevulde kerk met een mooie dienst. Hoogtepunt was een spontaan 'Weet je dat de lente komt' van een enthousiaste kinderschaar. De afgelopen dagen stonden verder in het teken van het einde van de vastentijd. We vierden het met 2 barbecues. Eentje thuis en eentje bij Monica in de achtertuin. De ijzertekorten werden aangevuld met een imposante hoeveelheid vlees (zelfgemaakte hamburgers (van mij), lamsrack, speklap, saucijs, Koreaanse entrecote en zelfgemaakte hamburgers (van Monica)). Ter compensatie van de overvloed aan calorieën gingen we maandag per fiets richting Emmeloord. En terwijl Michal zich heerlijk luxe liet meerijden in de fietskar, fietste Anne-Grethe zelf!

Vertrouwd weekendje uit

We hebben er weer een heerlijk Ten Napel-weekend in Landalpark 't Loo opzitten. Lekker zwemmen, bij de open haard zitten, wandelen en achter de kids aansjokken. Want die kwamen tijd tekort met de kinderboerderij, Bollo, schminken, de ballenbak en de speeltuin. We gingen weer lekker samen eten (deze keer Grieks) en op zaterdagavond was er weer bingo en zorgde Daniël voor onvergetelijke momenten door na een valse bingo ('Kom hier voor maar even een liedje zingen jongeman') in foetushouding achter zijn vaders stoel op de grond te gaan liggen. Op zondagavond werd een nieuwe traditie geboren: samen hints spelen en daarbij bleek diezelfde Daniël een echt talent. Aankomst en vertrek waren ook als vanouds, want zowel de eerste als de laatste zin die ik zei luidde: 'Waar is Anne-Grethe?'

Meepraten

We zitten volop in de vastentijd en net als elk ander jaar komt er een moment waarop de restricties die we onszelf opgelegd hebben (geen vlees, tv, alcohol, snoep, snacks), haast niet meer knellen. Ik geef toe dat ik 's avonds drukker dan ooit met mijn telefoon bezig ben, maar toch ervaar ik een prettige vorm van loskomen. Het zal met name te maken hebben met de afwezigheid van tv. Zo ging de kwestie Cruijff-Ajax-Blind grotendeels aan me voorbij en heb ik nu 's avonds tijd om het nieuwste boek van Umberto Eco uit te lezen en ben ik zelfs al bijna door de 700 pagina's van Iwan Gontsjarows klassieker Oblomow heen. De kids vasten gezellig mee (al kijken zij overdag wel gewoon tv en malen hun kaakjes als vanouds snoep fijn). En wil Noëlle niet echt loskomen. Sterker nog: ze probeert het nieuws te volgen en er zelfs over mee te praten. Zo wierp ze vorige week tijdens het ontbijt een blik op de voorpagina van De Stentor:

-Zielig voor die trainer, hè pap (Ze bedoelde Danny Blind).

-Wat bedoel je?

-Nou, dat hij niet meer kan zien natuurlijk!

Op de foto is Noëlle trouwens bezig om met behulp van onze popcornmachine geld in te zamelen voor Zambia (of Gambia). Na drie ronden gaf het apparaat de geest en stonk de hele Afrikamarkt naar smeulend plastic.