We zitten volop in de vastentijd en net als elk ander jaar komt er een moment waarop de restricties die we onszelf opgelegd hebben (geen vlees, tv, alcohol, snoep, snacks), haast niet meer knellen. Ik geef toe dat ik 's avonds drukker dan ooit met mijn telefoon bezig ben, maar toch ervaar ik een prettige vorm van loskomen. Het zal met name te maken hebben met de afwezigheid van tv. Zo ging de kwestie Cruijff-Ajax-Blind grotendeels aan me voorbij en heb ik nu 's avonds tijd om het nieuwste boek van Umberto Eco uit te lezen en ben ik zelfs al bijna door de 700 pagina's van Iwan Gontsjarows klassieker Oblomow heen. De kids vasten gezellig mee (al kijken zij overdag wel gewoon tv en malen hun kaakjes als vanouds snoep fijn). En wil Noëlle niet echt loskomen. Sterker nog: ze probeert het nieuws te volgen en er zelfs over mee te praten. Zo wierp ze vorige week tijdens het ontbijt een blik op de voorpagina van De Stentor:-Zielig voor die trainer, hè pap (Ze bedoelde Danny Blind).
-Wat bedoel je?
-Nou, dat hij niet meer kan zien natuurlijk!
Op de foto is Noëlle trouwens bezig om met behulp van onze popcornmachine geld in te zamelen voor Zambia (of Gambia). Na drie ronden gaf het apparaat de geest en stonk de hele Afrikamarkt naar smeulend plastic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten