De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Onze Margriet heeft haar rijbewijs gehaald! En ook al woont ze in Utrecht, haar eerste auto komt vanzelf uit Urk. Mijn vader had nog wat moois staan. Ferrarirood, 500 euro, apk, verse olie, the works. Samen met co-piloot Sammy kwam ze de aanwinst vanochtend trots laten zien. Nagele was de stapsteen naar de plotseling toch wel veraf gelegen Domstad. Nadat ik een poging had gedaan om haar rijkriebels weg te masseren met wat verhalen over mijn eerste rij-ervaringen, stapte ze in. Kinderen voor het raam, druk zwaaiend. De auto gaf een zucht, sloeg af, pruttelde, sloeg af, met achter het raam een steeds zenuwachtiger Margriet. De kinderarmen bleven zwaaien, half lam. En Margriet maar proberen om weg te rijden. 'Mama', zei Anne-Grethe toen vol mededogen. 'Als ze hier vanavond nog staan, mogen ze van mij blijven slapen.'
1 opmerking:
Ik probeerde weg te rijden met de handrem er nog op...wat na vele keren afslaan gek genoeg toch lukte... Pas toen we Nagele uitreden, zei Sammy: volgens mij staat de handrem er nog op.
Maar het aanbod van Anne-Grethe blijf toch wel staan, voor een volgende keer als we echt niet weg kunnen rijden?
Een reactie posten