Afzien

Tien jaar geleden trouwden we en vierden we dat badend in luxe in een eenkamerhotel te Zwolle. De afgelopen vijf dagen en vier nachten vierden we dat we er samen een decennium op hebben zitten. Maar deze keer zonder bubbelbad en hemelbed. We fietsten over de Veluwe, van trekkershut naar trekkershut. Zere benen, zadelpijn en lekker afzien dus. Wat was het leuk. Mooi moment: Nelly en ik ploften zaterdagmiddag bekaf neer in een snackbar in Hoenderloo. Maar Nelly, met dikke ogen van de verkoudheid, sprong meteen weer op. Ze zag een verdwaald lieveheersbeestje, vatte dat teder op haar hand en bracht het beestje naar buiten. En daar blies ze het niet gewoonweg van haar hand. Nee, nee. Ze keek om zich heen, vond een mooie, groene plant, liep erheen en zette het op een mooi blaadje. Was dat nu het moment waarop ik weer precies wist waarom ik eind vorige eeuw met Nelly wilde trouwen? Nee, dat had andere redenen. Maar op dat moment wist ik wel heel zeker dat ik destijds een goede keuze heb gemaakt. Een hele goede keuze.