Bankoverval

Trots stapte papa in de auto. Op weg naar Emmeloord om de financiële zaken van zijn meiden te regelen. Noëlle een storting. Anne-Grethe een spaarpot en Michal een rekening. Oh ja, en papa een nieuwe random reader. Noëlle haalde Emmeloord niet eens. (Kortstondig) misselijk kon ze tien minuten na vertrek weer aan de Noorderlaan afgeleverd worden. De andere twee namen eenmaal in het Rabobankfiliaal jubelend de benen. Een hypotheekgesprek in een tot dan toe stil hoekje, werd ruw verstoord. Mantelpakjes schoven onrustig heen en weer op hun stoelen. Ogen priemden verstoord in onze richting. De muzak verzoop in het gejoel. Toen ik ze eenmaal achter een playstation had gestald sloop ik stiekem naar een balie om z.s.m. de formaliteiten af te handelen. Dat hadden ze snel door en dus werd ter plekke de medewerkster ondervraagd, gevochten om de nieuwe spaarpotten en meubilair versleept. Nadat ze er bijna in geslaagd waren om tussen de draaideur te komen, hadden ze op de terugweg ook nog de energie om te strijden om de foeilelijke gifgroene Rabobankrups, die we als oprotpremie hadden meegekregen. Toen, ja toen pas, werd papa even echt boos. Onbegrip en verdriet vochten om voorrang in hun vochtige oogjes.