Multiculti

Een ochtend met Anne-Grethe op stap gaan is een echt avontuur. Vanochtend waren we net in Lelystad aangekomen toen ze plassen moest. Ik besloot wat te gaan drinken bij de La Place. Na uitgebreid ienemienemutten tussen chocomel en fristi (fristi won) kwamen we bij de kassa, waar ik net een tientje aan de caissière wilde overhandigen, toen mijn middelste dochter toesloeg. 'Ben jij arm?' wilde ze weten. De jonge vrouw (met hoofddoek en een buitenlands georiënteerde stamboom) vroeg vriendelijk wat ze zei. 'Ben. Jij. Arm?' herhaalde Anne-Grethe haar vraag luid en duidelijk. Mijn tientje zweefde nog boven de kassala, de grond brokkelde langzaam onder me af en terwijl ik alleen maar kon vrezen wat haar volgende woorden konden zijn, greep ik tot mijn eigen verrassing kordaat in. 'Vraag je dat omdat ik haar geld geef?' hoorde ik mezelf zeggen. Gelukkig vond ze het toen ineens nodig om aan een stapel dienbladen te likken. Uiteraard volgde even later een kort lesje multiculturele samenleving, maar ik vrees het volgende hoofddoekje met grote vreze. Oh ja, en oudere moslima's identificeert ze doorgaans als 'de heks van Sneeuwwitje'. Waar moet het heen met Nederland?