Lopen!

Als je zoals ik hele dagen achter een bureau zit, plof je 's avonds uitgeteld op de bank. Fout dus. Die vermoeidheid zit in je hoofd. Het is juist wijs om in beweging te komen. Daarom probeer ik de laatste tijd elke avond een flink stuk te wandelen. Bij voorkeur op Urk, maar ook wel in Nagele. Ik heb een vaste route van vier kilometer en dan heb je ongeveer elk huis van het dorp gezien. Soms lukt het me om Noëlle mee te krijgen. Ze gaat dan stampvoetend van ergernis mee en komt huppelend terug. In het half uurtje lopen hebben we dan de mooiste gesprekken gevoerd. Meestal loop ik alleen. Twee dingen vallen me op. In de eerste plaats hoe weinig andere mensen een wandeling maken. En in de tweede plaats hoeveel er met licht geopende mond voor de tv zitten. Het wordt eng als je er langer over nadenkt. Van alle dingen die je na een drukke dag werken kunt doen, kiest 90 procent er volkomen vrijwillig voor om wezenloos naar een scherm te staren. Ga toch wandelen!