Koeien en vleermuizen

Grotere kaart weergevenNet voor de kost was ik thuis van onze tweede jaarlijkse vader-en-zonenfietstocht. Deze keer reed ik samen met mijn vader en broer JW naar het noorden des lands. Het werd een tocht vol natuurschoon. De Wieden, Havelterberg, Dwingelderveld, Drents-Friese Wold, De Wâlden en tussendoor het ene na het andere knusse dorpje of dromerige landweggetje. Alleen aan het begin en eind zaten noodgedwongen rechte, winderige wegen. We sliepen de eerste avond in Diever, de tweede in Sint Nicolaasga. Het weer was fantastisch en dat in een tijd van het jaar waarin de wereld op z'n mooist is. Overal imposante batterijen paarse rododendrons, boeren die druk zijn met grasland maaien, zoete stalgeur in de lucht en jong leven in de wei. Kinderdieren, zouden de meiden zeggen. En koeien. Eindeloos veel koeien. Vogelconcerten in de vroege ochtend, een ree die plotseling het zandpad waarop we ploeterden overstak en de tweede avond een troep vleermuizen vlak boven de tafel waaraan we harten joegen. Opnieuw was ik diep verwonderd over de schoonheid van ons eigen land en over de bedenker, maker en onderhouder van dit alles.