Ook leuk

Op deze plaats heb ik met enige regelmaat verslag gedaan van mijn klassieke leesavonturen. Toverberg, Safran Foer, Dostojevski, Oblomov. Niet de minste namen. Maar ik moet zeggen dat het de laatste tijd toch vooral de minder hoog aangeslagen namen zijn die mij bekoren. Henning Mankell bijvoorbeeld, de schrijver van de boeken over de Zweedse inspecteur Kurt Wallander. Of dit fraaie boek van de Franse schrijfster Fred Vargas. En ik ben toch maar eens begonnen in een boek van bestsellerauteurs Nicci French. Stuk voor stuk geen werken die prijken op literatuurlijsten. Maar die zich juist precies in dat grijze gebied bevinden tussen hoge en lage cultuur. En dat bevalt me erg goed. Iets heel anders is Midsomer Murders. Daar kun je echt geen literair strikje omheen knopen, maar oh, oh, oh, wat is het fijn om op woensdagavond het verstand op nul te zetten bij deze op en top Britse nazaten van Miss Marple en consorten.