De toiletjongen van de Koningin

Ik heb de smaak te pakken qua historische dvd's. Deze week huurde ik bij de bieb een film over het bezoek van Koningin Beatrix aan Urk, in  1994. Als je van de schrik bekomen bent dat die bijzondere gebeurtenis alweer 17 jaar geleden plaatsvond, is het tijd om je over twee zaken te verwonderen. Hoeveel er veranderd is (mensen die er niet meer zijn, mode) en hoeveel er nog precies hetzelfde is. Je ziet constant mensen door beeld lopen die ook nu nog overal vooraan staan. Op die bewuste dag had mijn maot Arjan een klusje weten te bemachtigen als hulpje van de NOS. Ik stond een stapje lager op de maatschappelijke ladder. Ik was beheerder van het toiletgebouw aan de Westhaven. Om negen uur 's ochtends dumpte de gemeente een pallet wc-papier en verder was ik eigen baas. Dat was leuk zolang de kwartjes op het schoteltje bleven regenen en minder aangenaam toen Oranjeklanten (uit heel Nederland) hun beklag kwamen doen over de zwijnenstal binnen. Aan schoonmaakmiddelen had de plaatselijke overheid niet gedacht. (los van de vraag of ik bereid was geweest om op mijn knieën Koningshuisgezinde plasdruppels op te dweilen). Toen ook de van buren geleende toiletrollen op waren, ben ik er stilletjes tussenuit gepiept.