Lidlvriend

Het is tegenwoordig vaste prik op vrijdagavond. Samen met Anne-Grethe doe ik dan de weekendboodschappen bij de Lidl. Hoe het begonnen is, weet ik niet, maar het is inmiddels uitgegroeid tot een uur vol tradities.
-Parkeren
-A-G. krijgt een muntje en gaat een kar halen, ik wacht voor de Lidl.
-Eerst spreekt ze nog een teken met me af voor het geval de kar niet los wil
-Ze levert de kar bij me af en ik poch even dat ze zo goed heeft uitgekeken bij het oversteken.
-Ik loop mijn ronde door de Lidl en A-G haalt achtereenvolgens kaas, chocomelk, fristi, closet en kattevlees.
-Tussendoor komt ze met iets verrassends op de proppen (deze keer de melding dat ze een stoel had gemaakt, zie foto).
-We rekenen af, A-G becommentarieert de hoeveelheid ingeslagen bier en ze begint een praatje met de caissière.
-Nadat we de auto hebben ingeladen en wegrijden, checkt A-G of één van beide lichtbakken van de Aldi nog steeds niet brandt en spreekt daar schande van.
-We gaan naar Het Goed
-We rijden naar Nagele en rijden via de 'plasje-in-je-broekje-heuveltje' op het bedrijventerrein langs de A6.
-Ik zucht vol geluk.
Zaterdag deed ik A-G onder de douche. Ook zo'n klusje vol vaste patronen. Maar tot mijn stomme verbazing stelde ze voor dat ze zich deze keer zelf zou wassen. En dat terwijl ik dacht dat ze dit welnessmoment tot het uiterste zou gaan rekken. Ik mocht blijven om te assisteren en om te zien hoe ze het er zeer geconcentreerd keurig van afbracht. Ik wist even niet of ik blij moest zijn met deze dappere stap vooruit of weemoedig over het voorbijgaan van iets vanzelfsprekends. Als ze maar wel weet dat vrijdagavond nog heel lang Lidlavond blijft!...