Smakken

Vrijdag waren we 8 (acht!) jaar getrouwd. Waar blijft de tijd? Traditioneel trekken Nelly en ik dan het land in om ergens in een restaurant een exquis diner te laten aanrukken, om vervolgens in een luxueus hotel na een handjevol rennies in een diepe, droomloze slaap te ploffen. Dit jaar niet alzo. Vandaar dat we ons moesten behelpen met een thuisdiner. Het verloop daarvan is iets tussen Nelly en mij, maar een tipje van de sluier wil ik wel oplichten: Roquefort met Sauternes. Echt wat aparts. De dag erop: restjesdag. Huize Jan Steen was er niks bij. Anne-Grethe had een pluk tonijnsteak in de ene hand en een lepel pindakaas in de andere. Noëlle lepelde het blikje eendenpaté leeg en probeerde daarna of de witlofsoep mét curry wél te eten was. En wij? Wij vergrepen ons aan het varkensbraadstuk in rode wijnsaus en vroegen ons al smakkend af hoe het toch kan dat eten een dag later altijd nóg lekkerder is.