Flitspoppers

Ik was vroeger een gekke lezer. Op de basisschool las ik werkelijk alles wat los en vast zat. Zolang het maar over de Tweede Wereldoorlog ging. Mijn lijfboek was Engelandsvaarders van K. Norel en Snuf de Hond sliep bij wijze van spreken aan mijn voeteneinde. Rond mijn twaalfde ontdekte ik Stephen King en werd ik opgeslokt door de wereld van Christine, Het en Cujo. Na King kwamen Mulisch en Rosenboom. Ondertussen waren schrijvers als Thea Beckman, Annie M.G. Schmidt en Roald Dahl goeddeels aan mij voorbij gegaan. Gelukkig heb ik een dochter van bijna zeven. Samen hebben we de afgelopen weken de GVR gelezen. Ze rilt als ik vertel over de bottenkrakende, mensbaksels peuzelende Vleeslapeter. En als ik zeg dat je van fropskottel erg veel last van flitspoppers krijgt, dan giechelt ze net zo ondeugend als ik. Ik kan haast niet wachten om meer gaten in mijn literaire opvoeding op te vullen.