donderdag 8 januari 2009

Taalvirtuoos

'Wat wil je op je brood?' vroeg mijn moeder gisteren aan Anne-Grethe. 'Pindakaas beppe', klonk het achter haar. Verbaasd draaide de oppasoma zich om naar Michal. 'Dat zei jij!' We kunnen er niet omheen dat onze jongste telg goede praatgenen heeft. Ze kwebbelt alles na en het is vaak nog verstaanbaar ook. Zelf heeft ze ook goed door dat ze 'door' komt. Als ze komt melden dat ze 'boekie lezen' wil (zoals op deze foto), dan kom je er niet onderuit. Ook 's nachts weet ze van geen ophouden met haar smeekbedes om 'ranja', 'flesje', 'uit' of 'beneden'. Als ouder ben je bij zoveel verbaal geweld meteen geneigd om te denken dat je kind dus wel heel slim zal zijn. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet, maar in dit geval denk ik eerlijk gezegd van wel.

Geen opmerkingen: