woensdag 29 juli 2009

Taal

Zesentwintig letters zijn er maar en sommige daarvan gebruik je zelden. Toch blijft taal me eindeloos fascineren. Ik heb het genoegen dat letters en woorden mijn spijkers en hamers zijn. Veel mensen zijn een beetje bang voor taal. Voor dictees, d's en t's. Maar die vergeten dat de taal er voor de mens is en niet andersom. De Dikke van Dale bijvoorbeeld is geen star wetboek, maar een weerslag van hoe wij Nederlanders (en Vlamingen) omgaan met onze taal. Onlangs ontdekten we op Het Urkerland dat er geen meervoud bestaat van het woord bod, omdat niemand ooit boden zegt denk ik. Hebben mensen toch een meervoud nodig, dan zeggen ze soms biedingen. Maar dat woord bestaat volgens de Dikke van Dale helemaal niet. Grappig hè? En helemaal leuk wordt 't als je Noëlle bezig hoort. Is er ze ervan overtuigd dat niemand zo'n zeer been heeft als zij, dan zegt ze: 'Die van mij doet het pijnst'. Ook lachen als ze al Bijbellezend God benoemt tot dierendokter.

Geen opmerkingen: