Poep en plasstukje

Op deze plek is in het verleden vaker verslag gedaan van de toenemende zindelijkheid van onze meiden. Deze keer is het de beurt aan Michal. Ze kan, op een enkel ongelukje na, hele dagen droog blijven. Maar, laten we wel wezen: iedereen leert ooit zijn of haar onderste spieren in bedwang te houden. Dus hoe bijzonder is het dat Michal dat nu ook bijna kan? Zeg je over twintig jaar dat ze vroeger zo schattig zindelijk werd? Nee toch? Waarom we er dan zo'n drukte over maken? Simpel: omdat hier een belangrijke stap gezet wordt richting het afscheid van de luiers. 's Ochtends wakker worden met de geur van vers gezette koffie, in plaats van met tot op de draad toe verzadigde bruin-gele luiers. Ooit komt een dag dat huize Bakker luiervrij is. Waarschijnlijk volgt kort daarop een drastische toename van het maandverbandgebruik en zal ik zwijmelend terug denken aan de geurige pakketjes die ik nu nog dagelijks mag uitpakken.