Linusland

Papa enthousiast want sneeuw. Vanmiddag snel een pannetje snert in de steigers gezet en toen de kinderen van school gehaald. Of ze het geen superidee vonden om de grootste sneeuwpop van Nagele te bouwen. Het enthousiasme was lauw, zacht uitgedrukt. Maar ik liet me niet stoppen. Ik praatte het hele spul mooi, om een Urker uitdrukking te gebruiken. En toen alles eenmaal buiten in de sneeuw banjerde, maakte ik alvast warme chocomelk klaar. Daar waren ze na een krappe 20 (!) minuten al zwaar aan toe. Vervolgens werd de nog in embryonale fase verkerende sneeuwpop aan zijn lot over gelaten. Anne-Grethe nestelde zich wijselijk op de bank en de rest begon op de achterstraat aan een fort. Toegegeven, ik was even sceptisch over dat voornemen, maar ze zijn nu echt alweer 15 minuten buiten en het tafereel begint Linusachtige vormen aan te nemen. 't Zal nog goed komen met de jeugd van tegenwoordig, schreef hij vanachter de behaaglijke kant van het raam.