Historisch moment

Voorbijgangers keken er vertederd naar. Een vader die zijn dochtertje fietsen leert. Kan het ouderschap treffender uitgebeeld worden. Maar hadden ze voorbij de cliché's gekeken, dan hadden ze vast en zeker ook de lichte waanzin gezien in 's mans ogen. En zijn verkrampte gelaat en gebalde vuisten. Of de dikke tranen op de wangen van het meisje, haar van snot doordrenkte t-shirt. Bovendien had het kunnen opvallen dat vader en dochter amper, nee bijna helemaal niet, vorderden langs dat lege fietspad. Wie zijn oren spitste, hoorde verontrustende flarden: 'Bang... kan niet...moet...uitrusten... doorgaan...naar huis...moeder...aan je zusje geven...verdrietig...papa ook...gewoon trappen...niet remmen...brandnetels...op Marktplaats zetten'. Totdat het verzet ineens brak, het bange hoofd de gretige benen het werk liet doen, vader's handen los lieten en Anne-Grethe wegfietste. Gistermiddag, om kwart over vijf, een dag na haar vijfde verjaardag, was het zover en kon mijn grote meid fietsen. Hieperdepiep Hoera!