dinsdag 2 oktober 2012

Suiker

Vast onderdeel van de opvoeding in huize Bakker is een bezoek aan het circus. Het begon met Noëlle, toen ze 6-en-een-half was. Drie jaar later ging ik met Anne-Grethe opnieuw naar Belly Wien. Deze keer ging de reis samen met Michal naar Zwolle, waar Herman Renz zijn tent had opgezet. Circustechnisch gezien (jaja, ik word een kenner!) zeker de beste van de drie voorstellingen die ik nu gezien heb. Maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Genieten deed ik in de eerste plaats van Michals spanning vooraf (met 60 km/h langs het circus rijden, de verkeerde kant opkijken en mompelen dat het circus zeker al weg is), van de glimmende ogen als we samen een keuze maken uit het overdadige aanbod van suikerwaren en van de verbazing over al die wonderen die zich in de arena voltrokken. Na afloop zag haar kin rood, roze en wit van de suikerspinresten en hield ze haar klevende handen hulpeloos van zich af. Weer een stukje opvoeding met positief gevolg afgerond, constateerde ik voldaan.

1 opmerking:

sarie zei

ik bin groos op je