Wat nou kredietcrisis?

Nu Noëlle zeven jaar is, krijgt ze zakgeld. Eén euro per week. Zo kan ze spelenderwijs de waarde van geld leren, zo was ons idee. Het bedrag wordt op vrijdag uitgekeerd en dat is voor Noëlle een magisch moment. Haar ogen glimmen als ze de munt in ontvangst neemt. Vorige week had ik niet kleiner dan 2 euro en zei ik er daarom bij dat ze alvast voor twee weken kreeg. Dat was niet de bedoeling, want even later kwam ze me wisselgeld brengen. Vandaag was het dus opnieuw payday. Meteen na de uitbetaling gingen we naar de Goedzooi. 'Alleen als ik echt wat leuks zie, koop ik het', zei ze toen we naar binnen liepen. Even later had ze het gevonden. De aankoop die ze niet kon laten schieten. Een kans die maar één keer in je leven langs komt. Een oud namaak mini-barbiepopje in een morsig jurkje. Kosten: 1,20 euro. De kredietcrisis in een notedop. Mijn goedbedoelde adviezen werden zelfverzekerd in de wind geslagen. Nee, ze begreep dat de zojuist ontvangen euro niet toereikend was, maar gelukkig had ze in haar (eigenwijze) rode damestasje nog een tientje van haar verjaardag zitten. Dat werd glunderend aan de jongen achter de kassa overhandigd. Die telde het wisselgeld uit: 'Twee, vier, vijf en vijf maakt weer tien euro.' Triomfantelijk draaide ze zich naar me om: 'En nu heb ik weer tien.' Met de neus omhoog en de aanwinst in haar hand, liep ze naar buiten.