Schermgeur en projectorgezoem

Tegen zulke avonden kon geen Youtube op. Mijn vader zette het diascherm neer en terwijl de typische geur van dat witte scherm de huiskamer vulde, doofde moeder het licht en bezwoer vader ons tegen beter weten in om met onze tengels van de monotoom zoemende projector af te blijven. Daarna volgde een lange reeks vakantiekiekjes en dia's van bijzondere gebeurtenissen. Verplicht intermezzo was de bak oude Engelse auto's van vader. Affijn, die dia's zijn dus opgedoken en mijn vader heeft zich ervoor gezet om die allemaal in te scannen. Achter de computer kunnen we binnenkort dus zo'n dia-avondje herbeleven. Een feest van herkenning natuurlijk, maar ik weet nu al dat het niet hetzelfde zal zijn. Al was het alleen al om de schermgeur en het projectorgezoem. Oh ja, nog even over de foto bij dit stukje. Die is volgens mijn vader historisch. Waarom? Omdat ik er huiswerk op maak. Waarschijnlijk is de foto dus gemaakt in één van de eerste weken van de brugklas.