Goed of geniaal

De afgelopen weken had ik de eer kennis te maken met nieuw werk van twee schrijvers die ik erg bewonder. Allereerst Thomas Rosenboom, die, sinds ik Gewassen Vlees en Publieke Werken las, voor mij op eenzame hoogte staat. Van zijn nieuwe roman Zoete Mond verwachtte ik veel. Deels kreeg ik waar ik op hoopte: typische Rosenboomiaanse woorden en zinnen, een eenzame antiheld en een verhaal dat zich vooral in diens bovenkamer ontspint. Het was een goed boek, maar (helaas weer) geen geniaal boek. De andere schrijver was Quentin Tarantino. Maker van onder andere Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Jackie Brown en Kill Bill. Van zijn nieuwste film, Inglourious Basterds, verwachtte ik (waarom eigenlijk?) heel weinig. Mijn schoonvader wilde hem zien en zo belandde ik in de bioscoop. Bijna een week later ben ik nog steeds onder de indruk. De dialogen, de karakters, de casting en de talloze typische Tarantiniaanse verwijzingen, grapjes en obsessies maakten deze film tot een feest. Een goede film, sterker nog: een geniale film.