Tenen!

'Wat ruik ik?' Die vraag is voldoende om bij Michal een mengeling van lichte paniek, gegiechel en pret op te roepen. 'Tenen', antwoordt ze dan voorzichtig. En ze weet dat papa's hand daarna plotseling kan uitschieten richting haar voet, omdat hij haar tenen wil opeten. Tegelijk weet ze ook dat het allemaal kolder is, want ze heeft ondanks mijn wilde schranspartijen alle tien haar tenen nog. Helemaal leuk wordt het als ze met mama de trap oploopt en ze door de treden heen haar papa ziet staan, die langzaam een hand door de treden heen steekt. Ook grappig: doen alsof er niks loos is maar ondertussen wel haar schoenen en sokken uitdoen, brood pakken, boter en een mes en met behulp daarvan een tenenburger in elkaar zetten.