Zand

Waar schrijf je als trotse vader over? Simpel: je memoreert vertederende momenten of rake uitspraken. Je zet je kinderen op een voetstuk als daarvoor ook maar even de gelegenheid is. De grote monden, de oostindische doofheid, het gejengel, kortom: het zand tussen de gezinsraderen, dat haalt deze blog natuurlijk niet. En wees gerust, ook dit keer houden we het positief. Is ook helemaal niet moeilijk met een foto van zulke schatten voor je neus. Dan schiet ik in de lach als ik denk aan Michal, die in een brutale bui met van ondeugd twinkelende ogen zei: 'Het maakt mij uit!' Of hoor ik gedachten Anne-Grethe, schaterend als Sponge Bob, door het huis stuiteren. Of (ondanks het strenge spreekverbod) onbekommerd met haar zusje babbelen om tien over negen 's avonds. Het hartgrondig zuchten en draaien met de ogen van Noëlle, bij wéér een ouderlijk verzoek. Heerlijk!