Het kon mijn grote broer wel zijn. Net zo'n hoofd, ongeveer zo lomp, zelfde beroep, ook gek op sirenes en altijd op zoek naar nieuwtjes. Gerald Meijer heet-ie. Net als ik verdient hij de kost door zich voor te doen als een altijd drukke verslaggever. En we hebben altijd onderhoudende gesprekken als we elkaar treffen in het veld. Vooral als we allebei (net doen alsof we) een primeur in de maak hebben, waarover we niks tegen elkaar kunnen zeggen. Maandagavond troffen we elkaar bij de anti-windmolenactie op de Westermeerdijk. 'Samen op de foto!' riep Gerald enthousiast. Typisch hem, want hij mag er dan wel uitzien als mijn grote broer, hij is eigenlijk een spontaan en ondeugend kind in een grotemensenlijf. Een groot kind. Of een kleine man, net wat je wil. En dus stuurde hij me dinsdag deze foto. En vandaag nog een mailtje erachteraan. Waarom de foto nog niet op mijn weblog stond. Bij deze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten