Failliet

Heerlijk weer gisteravond. We besloten lekker buiten te Monopolyen. Nu hebben Nelly en ik enkele huisregels om ervoor te zorgen dat met z'n tweeën Monopolyen wat langer spannend blijft. Zo bieden we op elke straat waar één van beiden op komt. Het gevolg is dat er flink met geld gesmeten wordt en dat er al snel liquiditeitsproblemen ontstaan. Affijn, op een gegeven moment was ik bijna blut en probeerde ik Nelly haar laatste centen uit de zak te kloppen door de prijs van één of andere Rotterdamse straat flink op te drijven. Dat ging goed mis. Ik ging zelf het schip in. Maar ik dacht slim te zijn. De regel was volgens mij dat als je niet betalen kan de straat voor de vaste prijs aan de ander toekomt. Maar volgens Nelly moest ik dan maar volop hypotheken nemen op andere straten. Ik dreigde met rechtszaken, ving haar in netten van woorden, probeerde overtuigende gebaren te maken, overheersend te spreken. Hielp niks. 'Ik vind dit echt niet leuk', zei ze. Ze legde de klemtoon geraffineerd op het woordje echt. En ik zwichtte. Vijf minuten later was ik failliet.