Auw

Wij zijn niet van die mensen die elke keer als één van onze dochters van bank, stoel, bed, fiets of vensterbank kukelt daar een heel drama van maken. Dat leer je wel af met drie kinderen in deze leeftijd. Maar afgelopen week, in de nacht van woensdag op donderdag, was er dus wel degelijk wat aan de hand. Anne-Grethe viel uit bed. In tegenstelling tot de vorige keren dat haar dat overkwam, was het nu wel mis. De volgende ochtend bleek in het ziekenhuis dat haar sleutelbeen gebroken was. Gevolg: iedereen in shock richting speelgoedzaak voor troostcadeaus en het lijdend voorwerp als een gekwelde, commando's schreeuwende prinses op de bank. Gelukkig zong ze vanochtend alweer een liedje over poep, een teken dat de ergste schrik voorbij is. Maar zielig blijft het wel.