Eén, thee, dier!

'Er is maar één Karel 1', zeiden ze thuis bij Nelly wel eens over haar. Volgens mij klopt dat niet. Er is er nog één en dit is 'r. Morgen is ze jarig. Ik weet nog dat ik echt slikken moest toen Noëlle zo oud werd. Ik had het gevoel dat ze een grens over ging. Mijn kleine meisje niet meer zou zijn. Klopte allemaal niks van gelukkig. Ze blijven allemaal mijn kleine meisjes. Altijd. En dit zeldzame exemplaar blijft waarschijnlijk ook heel erg zichzelf. Eigenwijs noemen ze dat. Ik vind het vooral wijs. En hoe oud ze precies wordt? Eerst twijfelde ze tussen acht en één, maar inmiddels is ze er uit en telt ze het iedereen geduldig voor: 'Eén, thee, dier!'