Verstandsvalentijn

'Hier, moest van mijn vader.' Met een strak gezicht overhandigde Daniël een bloemetje aan Noëlle, toen hij opgehaald werd voor een heus Valentijndiner. Samen werden ze naar een Emmeloordse snackbar gebracht door ondergetekende, die ter plekke op uitdrukkelijk verzoek veranderde in een toevallige passant. Noëlle wilde namelijk heel graag zelf uitkiezen, zelf bestellen en zelf betalen (gek genoeg). Het ging prima en ik mocht een paar tafeltjes verderop gaan zitten. Van achter een plant zag ik dat ze zich prima vermaakten met hun Fristi en hun patatje saté. En met (van de zenuwen) druk doen. Bijvoorbeeld door eindeloos vaak op en af de net iets te hoge krukken te klauteren, (vandaar ook de veeg op deze foto). Tijd om elkaar diep en romantisch in de ogen te kijken, bleef zo niet over. Niet gek trouwens, want op de terugweg verklaarden ze beiden dat deze date gebaseerd was op wederzijdse genegenheid en niet op verliefdheid.