De bruid

Het is dik aan tussen onze Anne-Grethe en Cor. Cor, voor wie hem niet kent, is een klasgenootje. Een heel bijzonder klasgenootje, want hij is hier al zeker twee keer wezen spelen en Anne-Grethe ook al een keer bij hem. Nu schijnen ze dus wat te hebben. En net als alle verliefde stelletjes hebben ze hun eigen 'dingetjes'. Zo hebben ze samen bedacht dat het super romantisch is dat als de één de ander een kus geeft, dat dan de gekuste omvalt. Van vervoering zeg maar. Nu hadden ze allebei een zeer oog. Van het vallen. Maar dat ze ook gekust hadden op de wc (zoals een ander meisje had verklikt) dat was gejokt. 'Ik moest alleen maar plassen en toen kwam Cor even bij me staan.' Oh ja. En ze doen ook aan koosnaampjes. 'Cor zegt: jij bent mijn bruid.' Aldus opgetekend door een papa, die tijdens het aanhoren van dit zeer serieuze relaas zijn gezicht wonderwel strak wist te houden.