Grotere kaart weergeven
De lente nadert. Gisteren zat 'ie in elk geval al hardnekkig in mijn kop. We gingen naar Elburg voor een nieuw fietsje voor Anne-Grethe en ik besloot mijn eigen fiets op de fietsendrager mee te nemen. Nelly reed de kids terug in de auto en ik stapte op. Via Noordeinde, Kamperveen, Kampen, Kampereiland en Ens richting Nagele. Dat viel door de straffe tegenwind heel vies tegen. Mijn benen maalden en, altijd fijn, mijn gedachten hadden ook de tijd om lekker richting de horizon te peddelen. Alhoewel, de eerste 10 kilometer kon ik die verkoper maar niet uit mijn geest bannen. Of hij een prijsje kon maken, had ik met euvele moed gevraagd. Hij begon te ratelen: '95 euro voor het fietsje, 16,95 voor de zijwielen, Dat is 121 euro. Doe maar 110.' En daar trap je dan in met je HBO-hoofd. Toen de verzuring toesloeg, stapte ik over op poëzie:
De tegenwind draait
spottend met je
fietsrichting mee
en voert je, zachtjes
aan, stille wateren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten