Dromen van een mislukte center

Veertien jaar oud was ik, toen ik lid werd van basketbalclub Orca's. Te laat eigenlijk, want ondanks fanatiek trainen leerde ik nooit echt goed dribbelen en lay-uppen. Noëlle heeft gisteren haar eerste basketbaltraining afgewerkt. Met haar zes jaar was ze de jongste van de groep. En ze kon er werkelijk niks van. Tenminste: het eerste kwartier niet. Want even later gaf ze een behoorlijke 'chestpass', liep ze knap vrij en gooide ze de bal tegen de ring, in plaats van ver naast het bord. Verbluffend hoe snel leren gaat op die leeftijd... Mijn basketbalcarrière strandde na drie memorabele seizoenen. Die van Noëlle is volgens een gevaarlijk trotse vader een veelbelovende bloem in de knop. Hij ziet in zijn dromen een 1 meter 90 lange blonde gigante, gevreesd van Den Bosch tot Den Helder, keihard in de rebound, meedogenloos als ze naar het bord gaat en messcherp vanachter de driepuntslijn. En oh ja, bijna vergeten, ze vond het maandag zelf ook leuk...